اولین پیتزا فروشی ایران

وارد کوچه «لولاگر» خیابان «نوفل لوشاتو» تهران که می شوی، اولین چیزی که توجهت را به خود جلب می کند، تقارن چشم نوازی است که بر معماری کوچه حکم می راند.تمام خانه ها، نماها و حتی درختان، آریشی قرینه دارند و هر سمت کوچه، تصویر آینه ای سمت دیگر آن است.

این تقارن اما در سال 1340 به هم خورد و چیزی که آن را بر هم زد، نه تنها در آن کوچه، بلکه در کل ایران تک بود؛ در سال 1340 خورشیدی، کوچه لولاگر خیابان نوفل لوشاتو تهران، میزبان پیتزا فروشی ایران شد.

تاریخچه

همه‌چیز از جایی شروع شد که «داوود» و دوستش، برای اولین بار پیتزا را در آلمان امتحان کردند و تصمیم گرفتند این غذا را به ایران بیاورند. به این ترتیب، «پیتزا داوود»، اولین پیتزا فروشی ایران، در خیابان نوفل لوشاتو افتتاح شد.

در ادامه راه، شریک داوود به خارج از کشور رفت و اداره‌ی مغازه به داوود محول شد. این مغازه کوچک، بعد از ۶۰ سال، هنوز هم با همان شکل و شمایل پا‌برجاست و به کار خود ادامه می‌دهد.

آداب پیتزا داوود

به محض ورود به مغازه، دکور خاص آن توجه‌تان را به خود جلب می‌کند. دیوار‌های کاشی‌کاری شده مغازه، با مجموعه‌ای از آویز‌ها و تصاویر قدیمی تزیین شده‌اند. این مجموعه، در کنار چرتکه قدیمی آویزان از دیوار و تسبیح‌هایی که دور آن را گرفته‌اند، جلوه‌ای نوستالژیک به پیتزا داوود بخشیده است. دو مجسمه سرباز هخامنشی را هم می‌توان روی دیوار دید که بین آن‌ها تابلوی کوچکی به چشم می‌خورد که می‌گوید:«لطفا خالی نبندید!»

پیتزا داوود، رسم و رسومات خاص خودش را دارد. قبل از آن‌که چیزی سفارش دهید، اسم کوچکتان را از شما می‌پرسند و روی کاغذ می‌نویسند. سپس، وقتی سفارشتان را ثبت کردید، با برش‌های کالباس از شما پذیرایی می‌کنند. این کالباس‌ها که در فویل سرو می‌شوند، پیش‌غذای شما هستند و می‌توانید آن‌ها را با سس، آویشن و فلفل میل کنید و تا حاضر شدن غذایتان، خود را با آن‌ها سرگرم کنید. وقتی پیتزایتان حاضر شد، اسمتان را صدا می‌زنند تا آن را تحویل بگیرید.

پیتزا داوود، هفت مدل پیتزا دارد. پیتزا‌های پنیر، پیاز و فلفل، ارزان‌ترین غذا‌های منو هستند. بعد از آن‌ها، پیتزا‌های قارچ، مخلوط و سوسیس را می‌بینید. گران‌ترین غذای منو هم، پیتزا کالباس است. در منوی پیتزا داوود، خبری از سیب‌زمینی و سالاد نیست، اما می‌توانید پیتزای خود را با نوشابه میل کنید. جالب است بدانید که در این مغازه، هنوز هم از آن نوشابه‌های شیشه‌ای قدیمی پیدا می‌شود!

فضای نقلی داخل مغازه، تنها چند میز چوبی کوچک در خود جا داده است و معمولا نمی‌توانید جایی برای نشستن پیدا کنید؛ البته، داخل کوچه هم تعدادی صندلی گذاشته‌اند که می‌توانید از آن‌ها برای نشستن استفاده کنید. اگر تصمیم گرفتید که پیتزایتان را با خود ببرید، انتظار نداشته باشید که آن را درون جعبه تحویل بگیرید؛ در پیتزا داوود، سفارش‌های بیرون‌بر را در فویل می‌گذارند و دور ‌آن‌ها روزنامه می‌پیچند.

ساعت کار

پیتزا داوود، هر روز هفته، کار خود را از ساعت ۱۱ صبح شروع می‌کند. خیابان نوفل لوشاتو از محله‌های پر‌رفت‌و‌آمد تهران است؛ بنابراین، به‌احتمال‌زیاد نمی‌توانید جای پارک مناسبی برای ماشینتان پیدا کنید. اگر قصد سر زدن به پیتزا داوود را دارید، بهتر است از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید. ساعت پایان کار این پیتزا‌فروشی، در طول هفته ۱۱ شب و آخر هفته‌ها ۵ بعد از ظهر است.

کوچه باصفای لولاگر در خیابان نوفل لوشاتو تهران، سال‌هاست که میزبان قدیمی‌ترین پیتزا فروشی ایران است. پیتزا داوود را، به خاطر قدمت و فضای نوستالژیک دلنشینش، همه می‌پسندند.